Kesan Pencemaran Air terhadap Akuakultur

 

Artikel Oleh: Farah Izana Abdullah

 

Pencemaran air boleh memberi kesan yang signifikan terhadap akuakultur, iaitu penternakan ikan, krustasea, moluska, dan organisma akuatik lain. Akuakultur bergantung kepada pemeliharaan persekitaran air yang sesuai bagi pertumbuhan dan kelangsungan hidup spesies yang ditanam. Apabila air menjadi tercemar, ia boleh memberi beberapa kesan buruk terhadap operasi akuakultur:

 

1. Kualiti Air Berkurangan: Pencemaran air memasukkan pelbagai pencemar seperti bahan kimia, logam berat, racun perosak, dan nutrien berlebihan ke dalam persekitaran akuatik. Pencemar-pencemar ini boleh merosakkan kualiti air, mempengaruhi kesihatan dan pertumbuhan spesies akuakultur. Kualiti air yang buruk boleh menyebabkan peningkatan tahap tekanan, penurunan fungsi imun, dan kejayaan pembiakan yang berkurangan pada organisma yang ditanam.

 

2. Wabak Penyakit: Air yang tercemar boleh mempromosikan penularan penyakit di kalangan spesies akuakultur. Patogen dan parasit berkembang dengan baik dalam persekitaran tercemar, meningkatkan risiko wabak penyakit. Fasiliti akuakultur yang tidak mempunyai sistem rawatan air yang mencukupi atau terletak di kawasan dengan tahap pencemaran yang tinggi mungkin mengalami kadar jangkitan yang lebih tinggi, yang boleh menyebabkan kerugian ekonomi dan keperluan strategi pengurusan penyakit.

 

3. Perubahan Tahap Oksigen: Pencemaran air boleh mengganggu keseimbangan oksigen dalam sistem akuatik. Aliran nutrien yang berlebihan, seperti daripada aktiviti pertanian atau air sisa yang tidak dirawat, boleh menyebabkan mekar alga. Mekar ini mengguna oksigen semasa proses penguraian mereka, mengurangkan tahap oksigen dalam air. Konsentrasi oksigen yang rendah boleh menyebabkan kematian ikan dan memberi kesan negatif terhadap pertumbuhan dan kelangsungan hidup spesies akuakultur.

 

4. Penumpukan Toksin: Sesetengah pencemar, seperti logam berat dan bahan kimia industri, boleh mengumpul dalam organisma akuatik. Apabila spesies akuakultur memakan sumber makanan yang tercemar atau menyerap pencemar terus dari air, toksin-toksin ini boleh terkumpul dalam tisu mereka. Dalam jangka masa yang lama, kepekatan toksin boleh mencapai tahap yang berbahaya, menjadikan organisma yang ditanam tidak sesuai untuk dikonsumsi manusia dan mengancam keberlanjutan ekonomi operasi akuakultur.

 

5. Kesan kepada Ekosistem: Kemudahan akuakultur selalunya terletak di badan air semula jadi, seperti tasik, sungai atau kawasan pantai. Pencemaran air daripada operasi akuakultur, termasuk efluen yang kaya dengan nutrien dan makanan berlebihan, boleh menyumbang kepada eutrofikasi dan mengganggu keseimbangan ekosistem semula jadi. Tahap nutrien yang diubah dan perubahan ekologi boleh membawa kepada peralihan dalam biodiversiti, termasuk pembiakan spesies invasif, memberi kesan negatif kepada kesihatan dan fungsi keseluruhan ekosistem.

 

Untuk mengurangkan kesan pencemaran air terhadap akuakultur, langkah proaktif seperti rawatan air sisa yang betul, penggunaan bahan kimia dan antibiotik yang bertanggungjawab, dan kriteria pemilihan tapak yang mempertimbangkan parameter kualiti air adalah penting. Peraturan kerajaan dan amalan terbaik industri memainkan peranan penting dalam memastikan amalan akuakultur yang mampan dan melindungi kedua-dua alam sekitar dan daya maju ekonomi industri.

 

Tarikh Input: 26/06/2023 | Kemaskini: 27/07/2023 | s_humaira